Wykonałem kopię bezpieczeństwa Orbitera. Następnie zainstalowałem rozszerzenie Rescue Module, którego autorem jest Space Snoopy.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtl-h3uM6e67tO1hUhXO5lHTxzzZl0tfbi1oMqOPZ66_3pM6ge9jECbwLb9ZBUCfZzhPnQWa0eFwQEPP_waCwIvmt8xDIwr_US1XQHz4ycigfyfZ-tfq_E3WaFqIFLVQoZHlvWU3fYWlzh/s400/rescue01.png)
Moduł ten po opuszczeniu ładowni zostaje nadmuchany - w czym przypomina eksperymentalne moduły Genesis I i II o których pisałem w poście
Nie tylko ISS . Dla przypomnienia odwiedziłem stronę
Bigelow Aerospace, gdzie znalazłem grafikę przedstawiającą trzeci moduł:
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6_0gOhdBSOAzph3ZDOjoYW3RyR2Go1PE1cIrgbHljE-pgflK8vPtVCDbbaDGhJRKP3b_wMe8VVXJpmPq2tD52z4e2q-VuYTj3ZCdDbdOl4ydZwOWTZgs8lMiW_982-9hGZ6-e1d_J3KI8/s400/sundancer.png)
Nazywa się on
Sundancer, zaś jego wystrzelenie planowane jest na początku przyszłej dekady. W odróżnieniu od testowych modułów Genesis I i II Sundancer będzie posiadał system podtrzymywania życia umożliwiający pobyt na jego pokładzie załogi. Będzie też posiadał system umożliwiający zmianę położenia w przestrzeni oraz będzie zdolny do zmiany wysokości orbity. Jeżeli wszystkie testy zakończą się sukcesem, Sundancer stanie się pierwszym z elementów komercyjnej stacji kosmicznej.
Tymczasem w symulacji start nastąpił około 12:00UTC.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl-SuAyDceRqmXBPqM0ntppamHOsDKAAe-1r88R-P1xoZkVn_ZKIY-xijQuCypYrlmd3sYDMCFqo72ulPcH7WNng2CjRMQQVI08l-amoVqPd_uy42NWxnaVZ_B8Au04qG-YFqdAsWddyaU/s400/start.png)
Symulację zakończyłem znajdując się na ładnej, kołowej orbicie:
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtHv7pY2pAR2_hl7-j96PN9ZI8E0XdC4k-cpx07KKFI9ID1Mrb2vzhtMErgGG-BNRipAvZW6I1HXjHtWWXXAIN3G2m88HRKFrKdzO_5TaIPntnp8DC3aB805j6eGbTY1Dp3Rd8RjtbhNoU/s400/orbita222.PNG)
Zapisałem ją w scenariuszu virtualastronaut\04orbita222.scn
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz