![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbWwVpl5QtH-KRf2rBxW04FkCbjB9pKzEUiTxOp4gRQcXoN5vb6dIoezlO19-bOR8lGNHdCzJ4K74FRjHh8V6gcqZ1FQuuruPg4hKgL1VuLx0ifNKDhwjJ42jxfY_TxPR4Wg_yR8s6FOgk/s320/orbiterlaunchpad.jpg)
Gdy uruchamiamy Orbitera, na początku wyświetla się widoczny na rysunku po lewej tzw. Orbiter Launchpad z aktywną zakładką Scenario. Najbardziej rzucającym się elementem okna jest lista rozwijalna, w której widzimy ikony identyczne jak ikony folderów, oraz małą czerwoną ikonkę z napisem obok (Current state). Załóżmy że klikniemy na niej - uaktywni się przycisk Launch Orbiter. Jeżeli go teraz klikniemy, rozpocznie się uruchamianie symulacji. Jeżeli mieliśmy wybraną opcję Start paused, to po załadowaniu symulacja znajduje się w stanie zatrzymania, który możemy odblokować klawiszami Ctrl+P. Łatwo też zauważyć, że Orbiter wczytał się z takimi ustawieniami, z jakimi ostatnio kończyliśmy z nim pracę. Ja, ponieważ ostatnio bawiłem się Atlantisem, zobaczyłem widok taki jak ten:
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiZsOzUFiIFVOgcmZJNNG2C1t2nfYxLJcJKDRkjOLvn7jU9SKFhbsKw0vTaCG2dSOgxIsrA4SWcQBtBHMVftudPq27dkzRvW4TqGDXzxUdnMTWBkUShW6aOt1_jhNOFlb-a8XQYArnCelw/s400/Schowek02.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeOEijWvubWQuMG65YyTSHs1Z77MzqiVXtJ9L14lMrvtu9E4oc0B4Qxj0bAm4ojx2E8gHDY4soAMK3pK4gTIAC1HtH7hxdb7ckPV1awmVNpMul1B72YZpHOFjpHRKxWsGM7R6p6jCGeM9D/s400/scenarios.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8QR_1SGZoCjDokGPgZSuhA7LjnSdEH4DBrl4HL4KedWgRhxgY4xrc01x_2OUw_DXqUMo3MH2MDEzZhzm-Zfi2FX-SNZv0YLrkG1QaX2arMCeO43nxZaSNNC1gb-D-uhlCKJbU3wZfHB6E/s400/scenariusze.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuecSTqqiL2t7TZYis21sR09hT0uSKb38sDP5wcDmIiGqge8XzKWie1TvC_IFjkvalJQOAy-JJ4AnrRqMvM9aF1PAytDT2vLTc6kgbH4jKizIKLDv3LmwrYVbKZVgRQBpsm5gw0CoNxnBh/s400/atlantis.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdZ8Puwyu37Cg60vujRDyzM2wU7YXAt9fQv6ncDhajWivBcDJXJCV5xQM0NJc_6aH9mKGqnrDzGqpTWv1emtayAQv5PVlUjwG8THRkP-xMMtuAgxneGs4QllonhSRLLfkuG8orT1veR58O/s400/scen03.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIhTH2BYBUuvysKLr1detz2Nq97KkOfUfxEoL90Zg6ybVt_ITrUChbWznVWO8dSI9XOyxG5Q4QTfM7jb1AsatOtBeON3rNXrfLZWRJZziELNEn9-CULTxoaNO0PJTDj8KQbtsWjqPoNv62/s320/atlantisis.jpg)
Ja zapisałem go bezpośrednio w folderze Scenarios, dlatego jest widoczny tuż pod scenariuszem (Current state).
Na koniec wypada jeszcze wspomnieć o trzech sprawach:
1. W scenariuszach zapisane są informacje o statkach kosmicznych występujących w danej symulacji. Jeżeli któryś z tych statków nie wchodzi w skład podstawowej konfiguracji Orbitera, lecz jest dodatkiem stworzonym przez innego developera, to musimy najpierw zainstalować ten dodatek. W przeciwnym wypadku przy próbie wczytania scenariusza odwołującego się do tego dodatku Orbiter może "pójść w krzaki". Tak jest przykładowo z większością scenariuszy znajdujących się na tym blogu. W większości z nich występują odwołania do Delty Glider IV oraz ISS with Universal MMu, dodatków stworzonych przez Daniela Polli. Dlatego też by korzystać z moich scenariuszy dobrze jest wcześniej zapoznać się z postami: Orbiter - od czego zacząć? oraz O ISS'ie słów kilka.
2. Istnieje typ scenariuszy określany jako playback. Playback'i zawierają zapis manewrów w trakcie symulacji, można do nich dodawać napisy, mogą też służyć jako tutoriale. W podstawowej dystrybucji Orbitera są one zapisane w podfolderach Playback oraz Tutorials znajdujących się w folderze Scenarios. Warto się z nimi zapoznać na początku zabawy z Orbiterem. Istnieje też możliwość ich samodzielnego nagrywania.
3. Bieżący stan symulacji możemy możemy w każdej chwili zapisać kombinacją klawiszy Ctrl+S. Tak zapisane scenariusze lądują w folderze Quicksave, skąd możemy je przenieść tam, gdzie nam pasuje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz