Kolejny rodział odkryć Saturna został napisany przez James'a Keeler'a w 1888r. Wtedy to rozpoczął on obserwacje planety przy pomocy 36 calowego refraktora znajdującego się w Obserwatorium Lick'a w Kaliforni. Już w trakcie pierwszej nocy po otwarciu obserwatorium dostrzegł on wąską przerwę nidaleko zewnętrznej krawędzi dysku A. Została ona później nazwana Przerwą Enckego, na cześć astronoma który widział ją w 1837r., lecz nie na tyle wyraźnie by szerzej ogłosić swoje odkrycie. Wracając jednak do Keeler'a - w 1895r. prowadził on obserwacje w obserwatorium Allegheny w Pensylwani. Tym razem do teleskopu był podłączony sektroskop, umożliwiający badanie światła odbitego od pierścieni. Analiza ta wykazała, że zewnętrzny pierścień porusza się wokół planety wolniej niż pierścień wewnętrzny. Tym samym uzyskano doświadczalny dowód, że pierścienie nie były pojedynczym dyskiem, lecz raczej składały się z części poruszających się niczym księżyce wokół planety.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz