Miechowicka Ostoja Leśna

I:\pappert\przyroda\Przyrodaindeks.htm
I:\outdoordisk\OstojaMiechowicka\MiechowickaOstoja.htm
Z prawdziwą przyjemnością  obejrzałem poniższy filmik:

Przedstawia on kompleks leśny który mam tuż obok - jakieś 3 kilometry od mojego domu. Rzecz jasna wiedziałem o nim od dawna, nie miałem natomiast świadomości że jest on tak chroniony, nie wiedziałem również o dedykowanej mu stronie: http://ostoja.miechowice.info/.

Dowiedziałem się przypadkiem - wracając z zakupów wdałem się w rozmowę z widocznym obok starszym panem. Od słowa do słowa - okazało się że mam przyjemność rozmawiać z Leonardem Kłosem, wieloletnim prezesem koła PTTK w hucie "Bobrek", autorem map terenów leśnych okolic Miechowic oraz takich wydawnictw jak „Bytom i Wyżyna Miechowicka. Przyroda i zabytki”,„ Ścieżka dydaktyczna: Ciekawe drzewa Lasu Miechowickiego”, „Miechowice – rowerem przez dzieje”, „Z biegiem Bytomki”. To właśnie on uświadomił mnie o istnieniu "Ostoi". Sam projekt, jak widzę jest dość młody - ustanowienie obszaru chronionego miało miejsce w styczniu 2012r., zaś prace nad oznakowaniem ścieżek dydaktycznych zostały zakończone chyba gdzieś pod koniec listopada tego samego roku. Pierwszy oficjalny spacer miał miejsce pierwszego grudnia. Jeżeli kiedykolwiek zahaczycie o Bytom polecam odwiedzenie "Ostoi". Jej zwiedzanie ułatwią mapy które można pobrać tutaj i tu. 

Mars Virtual Field Trip

I:\pappert\guideddiscovery\WorldWideTelescope\pilots\bcek\bcek.htm
I:\pappert\guideddiscovery\WorldWideTelescope\mated\wwthighschool\marshist.htm
Coś mam szczęście do nagrań telekonferencji w tym tygodniu. Po spotkaniu z Dave'em Scott'em, który opowiadał o synergii pomiędzy naukowcami a inżynierami mającej miejsce w trakcie programu Apollo, trafiłem na nagranie kolejnej, tym razem poświęconej Marsowi:

Zamieszczam je tutaj nie tyle ze względu na tematykę, co bardziej na formę. Jest ono bowiem dla mnie przykładem dobrze skonstruowanej prezentacji popularnonaukowej adresowanej do dzieciaków. Telekonferencja miała miejsce w ramach USA Science and Engineering Festival i jest powiązana również z 100,000 Strong in the Americas. Jest to dość ambitny program zakładający doprowadzenie do sytuacji, w której zarówno liczba młodych Amerykanów studiujących w państwach Ameryki Łacińskiej jak i młodych Latynosów studiujących w Stanach osiągnie liczbę 100 tysięcy.
Wracając jednak do nagrania, może stanowić ono niezły materiał uzupełniający do powiązanych z WorldWide Telescope materiałów edukacyjnych dedykowanych  gimnazjom. Niegdyś były one dostępne na stronie programu, aktualnie można je pobrać z PIL Network. Zawierają między innymi krótki scenariusz wirtualnej eksploracji Marsa.
O tym, jak Mars prezentuje się  w WWT można się przekonać poniżej, gdzie umieściłem wygenerowaną ad-hoc grafikę przedstawiającą środkową część Doliny Marinerów, największego z kanionów znajdujących się w Układzie Słonecznym:

 Warto też zwrócić uwagę na inne związane z Marsem zestawy zdjęć i grafik znajdujących się w WWT. Powiązane są one w tematyczne kolekcje widoczne poniżej:

Są wśród nich:
Historical Maps -  historyczne mapy Marsa stworzone przez takich autorów jak: Nathaniel Greene, Giovanni Schiaparelli,  Percival Lowell, Eugene Antoniadi oraz United States Air Force.
Panoarmas -  panoramy pochodzące z misji: Pathfinder, Spirit, Opportunity, Phoenix.
Mars Top Ten - subiektywny wybór najciekawszych tworów znajdujących się na marsjańskiej powierzchni;
Mars Named Features: wykaz form rzeźby marsjańskiej powierzchni;
HIRISE Spotlight, HIRISE Single Images, MOC Catalog, HIRISE Imagery, Mars Orbiter Camera Imagery: zdjęcia wykonane przy pomocy HiRISE oraz Mars Orbiter Camera;
Visible Imagery: domyślny wygląd Marsa w WWT, uzyskany głównie w oparciu o zdjęcia pochodzące z orbiterów misji Viking;
Colorized Terrain: hipsometryczna mapa Marsa.

Luna 2

I:\pappert\guideddiscovery\WorldWideTelescope\pilots\bcek\bcek.htm
I:\orbiter\ch7\esero\goinghome\goinghome.htm
Ciekawe, co by David Scott powiedział o widocznej poniżej bazie? Jej twórcą jest jeden z członków społeczności skupionej wokół Orbitera noszący pseudonim paddy2:

W jego zamyśle jest to futurystyczny obiekt wchodzący w skład infrastruktury jednej z firm zajmujących się pracami wydobywczymi na powierzchni Księżyca. Charakteryzują ją tak: "It is the home to its expanding mining operation and hosts the Deep Space Particle Probe (DSPP), Solar Wind Analysis Station (SWAS) and the Lunar-link Comms Tower (LLCT) . 
With 2 Landing Pads and 8 breathable GeoHabitat modules, which also host the operational control functions,  it is base to over 60 full time staff and is able to provide accommodation to other rotating mining staff.  Landing should be done to Pad1, it will take an arrow freighter (Just!). Pad2 is for smaller craft to lift off from." Po instalacji pozwoliłem sobie ją jeszcze nieco rozbudować dokładając do jednego ze scenariuszy standardowy moduł Prelude III oraz umieszczając na jednym z lądowisk Deltę Glider IV. Będzie jak znalazł do księżycowych eksploracji. Dorzuciłem jeszcze kartę z jej parametrami, wśród których są: długość szerokość selenograficzna, ilość lądowisk oraz parametry częstotliwości ich nadajników naprowadzających, parametry pasa startowego oraz na końcu częstotliwość i zasięg nadajnika ułatwiającego lokalizację bazy. Poniżej widać jeszcze lokalizację na powierzchni Księżyca. Jest ona oznaczona żółtym kwadratem:

Niestety, nieprędko przyjdzie nam oglądać takie bazy na księżycowej powierzchni. Właśnie przeglądam sobie hasło Colonization of the Moon w Wikipedii. Jest tam mowa, że pierwsze bazy mogą powstać nie wcześniej niż w 2030r. i będą to bazy badawcze. Trzeba przy tym pamiętać, że są to tylko propozycje - nie ma mowy w nich o faktycznych, zatwierdzonych planach eksploracji. Niemniej temat fascynuje, przewijając się co raz to w rozmaitych artykułach, konkursach czy pracach artystów chociażby takich jak Walter Myers, który już zagościł na tym blogu.

Piórko i młot

I:\pappert\guideddiscovery\WorldWideTelescope\pilots\bcek\bcek.htm
Kiedy wczoraj przygotowywałem zestaw grafik do jednej z prezentacji, znalazła się wśród nich panorama pochodząca ze znajdującego się w WorldWide Telescope zestawu stworzonego w oparciu o zdjęcia wykonane z lądowisk programu Apollo:

Widać na niej Falcon'a, lądownik misji Apollo 15. Warto zwrócić uwagę na jego pochylenie - po części spowodowane przez fakt, że była to pierwsza eksploracja górzystych rejonów księżyca. Poszukując informacji na temat tej misji trafiłem na grafikę widoczną poniżej:

Zatytułowana "The Hammer nad the Feather" jest reprodukcją jednego z obrazów, których autorem jest Alan Bean, inny z astronautów biorących udział w programie Apollo. Nie brał on udziału w misji  Apolla 15 - poleciał wcześniej, w misji Apollo 12. Był też dowódcą drugiej wyprawy na stację Skylab 3. Po zakończeniu kariery w NASA stał się znany również dzięki swoim obrazom. Gorąco zachęcam do obejrzenia jego galerii. Podzielona na tematyczne "pokoje" zawiera nie tylko reprodukcje prac, lecz również ciekawe opisy przybliżające załogową eksplorację Księżyca.
Wracając do tematu grafiki - przedstawia ona Dave'a Scott'a, dowódcę Apollo 15 w trakcie powtórzenia eksperymentu polegającego na opuszczeniu dwóch przedmiotów, którymi były młotek geologiczny oraz pióro sokoła. Oba spadły w tym samym czasie, zgodnie z grawitacyjną zasadą Galileusza głoszącą: "że w jednorodnym polu grawitacyjnym przy braku innych sił (takich jak tarcie), wszystkie ciała spadają z jednakowym przyspieszeniem". Galileusz miał ją oprzeć na eksperymencie polegającym na zrzucaniu kul o jednakowych rozmiarach lecz różniących się masą  z Krzywej Wieży w Pizie. Nie ma jednak pewności, czy eksperyment ten miał rzeczywiście miejsce. Warto zwrócić uwagę, że w warunkach ziemskich ze względu na opór powietrza powtórzenie eksperymentu nie jest takie proste. Scott był jednak w komfortowej sytuacji.
A przy okazji - zachęcam do obejrzenia jego wystąpienia, które miało miejsce na Lunar and Planetary Science Conference:

Trafiłem na nie za pośrednictwem bloga Planetary Society.

I po Świętach ...

I:\pappert\guideddiscovery\sillyquestion\250\250.htm
Te Święta spędziłem w zasadzie sam. Tak jakoś dziwnie - lecz miałem taką potrzebę. Odciąć się od wszystkiego. Przemyśleć. Było mi to potrzebne. Tak wiele się zmieniło od ostatnich Świąt. Wtedy na blogu wylądowały już nie moje futrzaki ... teraz może niech będzie film, który obejrzałem wczoraj:

Pochodzi z History Channel.  Nie rzuca bynajmniej na kolana, ale obejrzeć można - utrzymany w popularnej konwencji daje przegląd, jak postrzegana jest walka Dobra ze Złem przez chrześcijaństwo, judaizm i islam. Warto przynajmniej się po nim prześlizgnąć, tak by nie zapomnieć o co w Wielkiej Nocy chodzi ... 

Głębokie pola Hubble'a

I:\pappert\guideddiscovery\gwiazdygwiazdozbioryplanety\NASADiscoveryGuides\05\hdf.htm
I:\pappert\guideddiscovery\WorldWideTelescope\pilots\swiss\swiss.htm
I:\pappert\guideddiscovery\WorldWideTelescope\seanse\uhdf\UHDF.htm
Pierwszym ze wspomnianych w tytule pól niech będzie to, które powstało najwcześniej, jeszcze w 1995r. Właśnie skończyłem przeróbkę poświęconego mu filmu pochodzącego z Khan Academy na seans WWT, którego podgląd można zobaczyć poniżej:

Głębokie pole Hubble'a from JacekKupras on Vimeo.

Jak zwykle zachęcam do pobrania pliku źródłowego i obejrzenia seansu w środowisku WorldWide Telescope. Plik ten umieściłem  pod adresem: http://1drv.ms/1ga3au4. Został on opracowany przy pomocy Layerscape, starszej wersji WWT. Dla posiadaczy starszych maszyn, jest ona do pobrania ze strony WorldWide Telescope Ambassadors. Głębokie Pole Hubble'a można też podziwiać w sieciowej wersji WWT. Wystarczy kliknąć tutaj.

Jak już zdążyłem wspomnieć, takich badań było więcej. Lokalizację miejsc, w które skierowano teleskop przedstawia poniższa mapka:

Pochodzi ona z serwisu Frontier Fields dedykowanego przeglądowi sześciu pól zawierających gromady galaktyk które posłużą jako soczewki grawitacyjne umożliwiające zajrzenie dalej w głąb wszechświata niż kiedykolwiek wcześniej. Pola te zostały oznaczone cyframi. Oprócz nich widać również miejsca wcześniejszych badań:

HDF-N - Głębokie Pole Hubble'a, któremu dedykowany jest film otwierający ten post. Poświęcony jest mu również majowy numer Nasa Discovery Guide:

HDF-S - Południowe Głębokie Pole Hubble'a: przegląd mający miejsce w październiku 1998. Uzyskano podobny obraz jak w HDF-N co potwierdziło przeświadczenie, że wszechświat w wielkich skalach jest jednorodny i izotropowy.
HUDF - Ultragłębokie Pole Hubble'a: przegląd mający miejsce pomiędzy 24 września 2003 a 16 stycznia 2004. Warto obejrzeć poświęconą mu interaktywną animację flash znajdującą się w serwisie Hubblesite:

Aż prosi się, by wykorzystać ją jako tworzywo pod kolejny seans WWT;)  Na bazie Ultragłębokiego Pola Hubble'a powstało Ekstremalnie Głębokie Pole Hubble'a, będące najdalej aktualnie sięgającym z obrazów wszechświata. I to by było chyba wszystko, wracając jeszcze na moment do Frontiers Fields krótkie podsumowanie tego programu można znaleźć w serwisie Amazing Space:

Warto do tego serwisu zajrzeć również dlatego, że  zawiera on sporo materiałów dedykowanych dzieciakom w wieku 10-12 lat.