piątek, 13 lutego 2009

Ogień i woda.

CelEdu-Moon021309074548Kolejna "kradziona" fotka Księżyca, kolejna wycieczka w przeszłość. Na forum astro4you w założonym przeze mnie wątku pojawiać się zaczęły opinie na temat Mikroobserwatorium. Różne:) Co cieszy, gdyż feedback, nawet negatwny jest zawsze lepszy niż jego brak. Zwłaszcza w przypadku takich projektów, które adresowane są do specyficznej niszy użytkowników, co czasami może wywołać pewne kontrowersje. Tymczasem w Celestii:
Tak w największym skrócie można scharakteryzować Ziemię osiem tysięcy lat później od naszej ostatniej wizyty. Planetę otula warstwa atmosfery, która posiada 70% gęstości nam współczesnej. Woda jest wszechobecna – regularnie padają gorące deszcze. Temperatura licznych jezior i płytkich mórz wynosi około osiemdziesięciu paru stopni. Warto zwrócić uwagę na czerwoną poświatę roztopionej lawy. Pomimo tego, że skorupa ziemska zdążyła już w dużej mierze ostygnąć, grawitacja Księżyca powoduje dźwiganie się skał – w miejscach, nad którymi Księżyc się aktualnie znajduje nawet do 200stóp. Wywołane tym potworne trzęsienia ziemi (średnio co 6 godzin), kruszą skalne warstwy, zaś w powstałe szczeliny wlewa się lawa. Na niektórych wulkanicznych terenach, które zdążyły zakrzepnąć, lecz są eksponowane na wpływ wody, zachodzi wzmożona aktywność gejzerów – wyraźnie to widać na slajdach 6 oraz 7.
Popatrzmy teraz na Księżyc:
8000moon
View more presentations from JacekKupras.
Zwróćcie uwagę, że na pierwszy rzut oka przypomina on wyglądem (nie licząc rozmiarów) Ziemię, lecz nie znajdziecie na nim ani grama wody. Wynika to z tego, że w pierścieniu odłamków powstałych w wyniku kolizji Ziemi i Orfeusza były jej minimalne ilości, które zostały i tak wyrzucone dalej w przestrzeń kosmiczną. Zwróćcie uwagę na intensywny wulkanizm oraz widoczne chociażby na slajdzie 2 góry i grzbiety skał. Odległość od Ziemi, wynoszą ca zaledwie około 20 000 km powoduje że oddziaływania grawitacyjne są tak potężne, że powierzchnia Księżyca obrócona w stronę Ziemi dźwiga się w górę na wysokość mniej więcej 300m. W efekcie na Księżycu mają miejsce praktycznie stale erupcje magmy które zacierają ślady kraterów uderzeniowych. Jak pisze Gregorio, taki stan rzeczy ma się jeszcze utrzymywać przez trzy miliardy lat, do momentu gdy Księżyc oddali się od ziemi na tyle, by wystarczająco osłabła siła ziemskiej grawitacji. Pewne zdziwienie może wywołać slajd 5, na którym widać jak gdyby śnieg czy lód. W rzeczywistości jednak są skały zawierające duże domieszki krzemu.
Jeszcze na koniec, jak obiecałem zaćmienia. Poświęciłem im prawie połowę slajdów. Zwróćcie uwagę na rozmiar cienia – warto też wspomnieć, że zaćmienia zdarzają się w tamtych czasach regularnie co 11,5 dnia.

Brak komentarzy: