środa, 27 maja 2009

Aton - kult Słońca w starożytnym Egipcie.

Aton - źródło ciepła, światła i piękna. Bóg życia i miłości, pojawił się nagle w panteonie egipskich bóstw za sprawą faraona Amenhotepa IV, który później przyjął imię Echnatona, tj.Promień Atona. Faraon ten skutecznie wyeliminował dawne bóstwa a Aton stał się jedynym bogiem Egiptu. Wyobrażany oraz przedstawiany był jako tarcza słoneczna. 
Echnaton jest uważany za autora jednego z najciekawszych utworów literackich okresu Nowego Państwa - "Wielkiego hymnu do Atona". Tekst zapisany został na zachodniej ścianie nagrobka faraona Ejego, brata królowej Teje (wuja Atona). Wielu badaczy widzi podobieństwo pomiędzy "Wielkim hymnem do Atona" a Psalmem 104, w którym cześć i miłość do Boga wyrażona została w podobny sposób.
"Ukazujesz się piękny na wschodnim widnokręgu nieba, nieżywy, który jest początkiem życia. Kiedy wschodzisz na widnokręgu wschodnim, urodą swoją napełniasz świat cały. 
Tyś jest piękny i wielki, i lśniący, wznosisz się ponad całym światem, a promienie twoje obejmują wszystkie krainy, wszystko, coś stworzył. 
Tyś jest słońce, ty sięgasz aż po krańce świata i wiążesz je dla syna swego umiłowanego, i choć jesteś daleko, promienie twoje sięgają ziemi. 
Kiedy zstępujesz na widnokrąg zachodni, ziemia pogrąża się w ciemności, jakby umarła. Ludzie śpią w domu z nakrytymi głowami i nikt nikogo nie widzi. (...) 
Promienie twoje piastują wszystkie pola, i kiedy wschodzisz, żyją i rodzą dla ciebie. 
Ty zmieniasz pory roku, aby powstać mogło to, co stworzyć pragniesz, a porę zimową dajesz na ochronę przed żarem. 
Tyś stworzył niebiosa dalekie, abyś wschodził na nich, abyś widział wszystko co stworzyłeś. (...)
 Gdy wschodzisz - świat żyje, gdy zachodzisz - umiera. 
Ty sam jesteś czasem życia, a wszelkie istnienie pochodzi od ciebie". 

(tłumaczenie tekstu - Tadeusz Andrzejewski)


Brak komentarzy: