Helios (gr. Ἥλιος "Słońce") – w mitologii greckiej wszystkowiedzący bóg słońca, na ognistym wozie (rydwanie) wędrował po niebie. Syn Hyperiona i Thei, brat Eos i Selene. Jest jednym z najstarszych bogów tej mitologii.
Był przedstawiany jako piękny mężczyzna z głową w aureoli słonecznych promieni, objeżdżający świat na rydwanie i obdarzający go światłem i ciepłem. Codziennie wyjeżdżał ze wschodniej części oceanu w swej złotej kwadrydze zaprzężonej w cztery białe, nieśmiertelne rumaki, a były to - Ksand, Podarg, Ajton i Lampos.
Helios był czczony na Peloponezie, a szczególnie na wyspie Rodos, która nosiła imię jego ukochanej nimfy. Na tej wyspie ok. 290 roku p.n.e. zbudowano na cześć Heliosa gigantyczny posąg wykonany z brązu nazywany kolosem rodyjskim.
Posąg ten uznawany jest obecnie za jeden z siedmiu cudów świata. Według opisów starożytnych kolos przedstawiał boga Heliosa w postawie wyprostowanej, odchylonego nieco do tyłu, wpatrującego się z natężeniem w dal i osłaniającego prawą dłonią oczy. Głowę jego zdobiła promienista korona. Całość stała na marmurowym postumencie wybudowanym u wejścia do zatoki portu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz