Herakles (w mitologii rzymskiej nazywany Herkulesem) - był synem Zeusa i królowej Alkmeny. Ojciec chcąc zapewnić mu nieśmiertelność, zabrał go na Olimp i położył przy śpiącej Herze, tak by mógł ssać jej pierś. Jednak gdy Hera się zbudziła odtrąciła nie swoje dziecko. Według legendy kilka kropel jej mleka rozlało się po niebie i powstała z nich Droga Mleczna. Herakles znienawidzony przez Herę całe życie był przez nią prześladowany. To właśnie ona wysłała dwa potężne węże, by udusiły Heraklesa. Mały Herakles udusił oba węże ku zdumieniu swej matki i ojczyma Amfitriona. Był silny niczym tur. Mając osiemnaście lat zabił lwa i z jego skóry zrobił sobie okrycie, a z jego głowy hełm. Bogowie go lubili; Hermes dał mu miecz, Apollo strzały, Hefajstos kołczan a Atena pancerz. Z drzewa oliwnego, które wyrwał wraz z korzeniami sporządził sobie potężną maczugę, z którą nigdy się nie rozstawał.Gdy wybuchła wojna w Tebach, ruszył królowi z pomocą. Król Kreon z wdzięczności dał mu swą córkę - Megarę - za żonę. Pewnego razu składając bogom ofiarę ogarnęło go szaleństwo. Zabił wówczas swą żonę i dzieci. Za namową delfickiej wyroczni Pytii miał udać się do Myken i zaciągnąć się na służbę u króla Eurysteusa. Ten kazał mu wykonać 12 niebezpiecznych prac:
- Zabicie lwa nemejskiego
- Zgładzenie hydry lernejskiej
- Schwytanie łani kerynejskiej
- Schwytanie dzika erymantejskiego
- Oczyszczenie stajni Augiasza
- Przepędzenie ptaków stymfalijskich
- Schwytanie byka kreteńskiego
- Schwytanie klaczy Diomedesa
- Zdobycie przepaski Hippolity (królowej Amazonek)
- Uprowadzenie wołów Geriona
- Przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Hesperyd
- Pojmanie Cerbera
Gdy uporał się już ze wszystkimi zleconymi pracami i odpokutował swe winy, Herakles postanowił ponownie się ożenić. Właśnie nadarzyła się ku temu sposobność, gdyż pewien król chciał wydać za mąż swą córkę temu, kto zwycięży go w strzelaniu w łuku. Herakles stanął do zawodów i zwyciężył. Jednak bracia królewny bojąc się Heraklesa i jego napadów szału, nie chcieli oddać mu siostry. Wtedy jeden z nich został zabity. Za przelanie niewinnej krwi bogowie oddali Heraklesa za karę na trzyletnią służbę do królowej Omfalii. Po skończonej służbie poślubił królewnę Dejanirę. Przeprawiając się wbród przez rzekę Euenos spotkali centaura Nessosa, który zaofiarował swą pomoc, by przenieść Dejanirę na drugi brzeg. Gdy Herakles oddalił się Nessos zaczął uciekać z jego ukochaną.
Jednak porywacza dosięgła strzała herosa. Nessos umierając rzekł do niej: "Jeżeli chcesz mieć niezawodny środek, aby na zawsze zachować dla siebie miłość twego męża, nabierz trochę mej krwi, która jest w tych sprawach cudownym lekarstwem". Dejanira okazała się bardzo zazdrosną żoną. Chcąc być pewną miłości swego męża, nasączyła koszulę Heraklesa krwią centaura. Okazała się ona okrutnym jadem, który wżerał się w ciało Heraklesa, gdy ten ubrał koszulę. Herakles wyrywał kawałki ciała wraz z materiałem. Dejanira nie widząc dla niego ratunku popełniła samobójstwo. "Tymczasem Herakles udał się na górę , sam sobie ułożył stos pogrzebowy, rozesłał na nim skórę lwa, pod głowę położył maczugę i tak legł aby żywcem spłonąć. Ledwie jednak pierwsze płomienie objęły bolesne ciało rozległ się huk gromu i błyskawice zorały pociemniałe niebo". Herakles na chmurze został wzięty do nieba. Odtąd na niebie możemy oglądać Heraklesa jako gwiazdozbiór.
Fragmenty tekstu: "Mitologia" Jana Parandowskiego
Fotografie - wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz