wtorek, 29 kwietnia 2008

Gwiezdna talia - na Orbitera;)

Trochę z nudów bawiłem się dzisiaj talią Star Deck i Orbiterem. Wyglądało to tak:
Wczytałem scenariusz stardeckpasjans.scn, zawierający Deltę IV na orbicie, następnie zaś przestawiłem symulację w tryb planetarium:Potem uruchomiłem IrfanView, ustawiając ten program na wykonywanie zrzutów ekranu:Następnie zacząłem ciągnąć karty z talii. Po każdej karcie ustawiałem silniczkami korekcyjnymi Deltę tak, by konstelacja z karty znalazła się w centrum pola widzenia:Gdy otrzymywałem zadawalający widok, wykonywałem zrzut ekranu. Stworzenie albumu z 15 konstelacjami zajęło mi 32 minuty. Całkiem się przy tym fajnie bawiłem. Oczywiście, można użyć dowolnego innego programu astro. Ech, a gdyby tak jeszcze rozgrywka odbywała się grupowo? A gdyby mieć salę z rzutnikiem multimedialnym? Pomarzyć ...

Międzynarodowy Rok Astronomii 2009

Dzięki Flying Singerowi (dobrze, że facet nie kasuje mnie za czytanie jego bloga), miałem przyjemność obejrzeć trailer zapowiadający Międzynarodowy Rok Astronomii 2009:Ci, co chcą obejrzeć film w lepszej rozdzielczości, mogą go pobrać stąd. Próbowałem połączyć się z polską stroną tego projektu, niestety serwer cały czas zgłaszał błąd. Pozostaje mi zatem zacytować za Wikipedią:

W roku 2009 mają miejsce następujace rocznice i wydarzenia:

  • 400 lat od pierwszego użycia teleskopu docelów astronomicznych (Galileusz)
  • 90 lat istnienia Międzynarodowej Unii Astronomicznej (IAU)
  • 40 lat od pierwszego lądowania człowieka na Księżycu (Apollo 11)
  • najdłuższe zaćmienie Słońca w XXI wieku

Powołany został międzynarodowy komitet organizacyjny roku oraz narodowe komitety w wielu krajach (w tym w Polsce). Ogólnoświatowe projekty Międzynarodowego Roku Astronomii 2009:

  • 24 godzinna astronomia - pokazy astronomiczne trwające łącznie przez 4 dni
  • Galileoscope - bardzo tani teleskop dostępny dla każdego
  • Kosmiczny dziennik - blogi prowadzone przez znanych astronomów
  • Portal do Wszechświata - witryna ze zdjęciami, materiałami wideo, odnośnikami do dalszych materiałów
  • Ona jest astronomem - projekt skierowany do kobiet
  • Świadomość Wszechświata - pomoc dzieciom pokrzywdzonym przez los (UNAWE)
  • cykl szkoleń dla nauczycieli
  • cykl wystaw najpiękniejszych zdjęć kosmosu
  • Świadomość ciemnego nieba - koordynacja inicjatyw związanych z ochroną naturalnego ciemnego nieba przed zbędnym zanieczyszczeniem sztucznym światłem
  • Astronomia i światowe dziedzictwo - ochrona obszarów, budowli związanych z astronomią i stanowiących element dziedzictwa kulturalnego ludzkości
Czerwonym kolorem oznaczyłem najciekawsze, moim zdaniem, elementy tego projektu. Poniżej zamieszczam jeszcze parę, moim zdaniem użytecznych hiperłączy:

poniedziałek, 28 kwietnia 2008

Gwiezdna talia - pierwsze rozdanie

W ubiegły piątek bawiłem się z dzieciakami Gwiezdną Talią, o której pisałem wcześniej.
Reguły improwizowanej gry trochę przypominały domino, a wyglądały tak:
Stosik z kartami kładzie się tak, by nie widać było gwiazdozbiorów. Na początku wykłada się jedną kartę. Następnie pierwszy z uczestników zabawy bierze kartę ze stosu. Jeżeli gwiazdozbiór na tej karcie sąsiaduje z gwiazdozbiorem na karcie która była wyłożona jako pierwsza, to uczestnik gry może położyć wyciągniętą przez siebie kartę obok. Jeżeli karta nie pasuje, to zatrzymuje ją dla siebie i przychodzi kolej na następnego uczestnika gry. Kolejni uczestnicy gry mogą dokładać swoje karty do tych, które zostały już wyłożone. Jeżeli nie ma możliwości dołożenia karty obok, to można wyciągniętą przez siebie kartą zakryć jedną z wyłożonych kart, przy czym przy zakryciu reguła z sąsiadowaniem gwiazdozbiorów obowiązuje dalej. Rozgrywka trwa tak długo, jak długo można dobierać karty ze stosu, zaś można zakończyć ją w momencie, gdy nie ma już kart na stosie, zaś jeden z uczestników gry pozbył się wszystkich własnych kart.
Nasza rozgrywka trwała około 50minut i trochę ją modyfikowaliśmy w trakcie. Nie będę tu się rozpisywał na temat tych modyfikacji bo był by młyn;)
Chcę tylko przypomnieć, że pomysły jak grać można znaleźć w artykule autora pomysłu Introducing "Star Deck":It's All in the Cards
Jeszcze raz dzięki dla ludzi, którzy tłumaczyli talię.
Obok relacje dzieciaków: Oli, Pawła

Iss - od zmierzchu do świtu

Grafika powyżej przedstawia stację ISS oświetloną przez wschodzące Słońce. Widoczny w centrum grafiki element stacji posiadający okna to Cupola, moduł obserwacyjny umożliwiający dokonywanie panoramicznych obserwacji spacerów kosmicznych astronautów, dokowań wahadłowców, operacji wykonywanych manipulatorem. Cupola nie stanowi jeszcze elementu stacji. Stanie się nim nie wcześniej niż w kwietniu 2010.
Wracając jednak do tematu posta. Powyższą grafikę od tej z ostatniego posta dzieli około 35minut. W tym czasie ISS zdążył zaliczyć nocny przelot nad obszarami, które poniżej oznaczyłem czerwonymi kwadratami:Wykonałem parę zrzutów ekranów, które zamieściłem w albumie. By go wyświetlić, kliknij w grafikę powyżej. Myślę, że oddają one to, co na Orbiterze widać nocą;)

niedziela, 27 kwietnia 2008

"ISS at night"

Grafika powyżej przedstawia stację ISS na tle zachodzącego Słońca, zaś pochodzi ze scenariusza issatnight.scn.
Gdy pisałem poprzedniego posta przypomniał mi się film, o którym wspomina Flying Singer, a który opowiada o tym, jak astronauci ze stacji ISS wykonują nocne zdjęcia miast. Film ten zamieszczam poniżej:A skoro już o zdjęciach miast mowa - na stronie Cities Collecion znajduje się interaktywna mapa, zawierająca zdjęcia miast wykonane z pokładu Iss'a. Mapę tą można skalować, by móc wybrać interesujący nas obszar:Zielone kółka oznaczają miasta, dla których są dostępne fotografie.

Wyniki Globe at Night 2008

Na stronie NOAO ukazał się artykuł podsumowujący tegoroczną kampanie Globe at Night 2008. Dowiedziałem się o tym z tekstu, który ukazał się w portalu Astronomia.pl.
W trakcie tegorocznej kampanii obserwacyjnej wykonano 6838 pomiarów, z tego 600 przy pomocy urządzeń elektronicznych. Wyniki obserwacji przesłano z 62 państw (o dwa więcej niż rok temu). Najwięcej pomiarów, przeszło 4800 wykonano na terytorium Stanów Zjednoczonych. Na drugim miejscu znalazły się Węgry (380 pomiarów). Więcej niż 100 pomiarów spłynęło z Rumunii, Czech, Kostaryki i Hiszpanii. Polacy przesłali wyniki przeszło 50 pomiarów. Na koniec zestawienia autorzy artykułu wymieniają Kanadę z 95 odnotowanymi pomiarami.
Ogólnie rzecz biorąc ilość nadesłanych wyników obserwacji była mniejsza niż w ubiegłym roku. Tłumaczone jest to większym ogólnym zachmurzeniem nieba w tym roku niż w latach ubiegłych, oraz zbiegnięciem się terminów pomiędzy którymi odbywała się akcja z terminami wakacji w Chile i paru innych państwach położonych na półkuli południowej.
Bardziej szczegółowe analizy tegorocznej akcji zostaną zaprezentowane na konferencji Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego która odbędzie się pomiędzy 31 maja a 4 czerwca b.r.
Przyszłoroczna kampania obserwacyjna planowana jest na drugą połowę marca 2009.

piątek, 25 kwietnia 2008

Hubble

Dzięki Singerowi dowiedziałem się, że właśnie stuknęła 18 kosmicznemu teleskopowi Hubble'a. Z tej okazji odbyłem małą wycieczkę w poszukiwaniu narzędzi do symulacji związanych z tym teleskopem.
W podstawowej dystrybucji Orbitera Hubble nie przedstawia się zbyt imponująco:Posiada jednak możliwość animacji: Ctrl+1 - składa i rozkłada anteny, Ctrl+2 - otwiera pokrywę chroniącą optykę teleskopu, Ctrl+3 - rozwija i zwija baterie słoneczne. Grafika powyżej przedstawia teleskop na tle ujścia Amazonki i pochodzi ze scenariusza Hubble.scn. Modelowi temu towarzyszy 6 scenariuszy znajdujących się w folderze: Scenarios\Satellites and Probes\Hubble Space Telescope.
Lepszy model Hubble'a można znaleźć na Orbithangarze klikając tutaj:Nie testowałem go na razie, gdyż wymaga on dodatkowych modułów do poprawnego działania. Model ten częściowo opiera się na jednym z dodatków do Celestii. Skoro już o Celestii mowa, to jeżeli masz ją zainstalowaną na swoim komputerze i klikniesz w ten link, to zobaczysz Hubble'a takiego jak ten: Jest on o wiele lepszy niż ten, który występował w Celestii 1.4. Oczywiście, nie musisz się ograniczać wyłącznie do niego. Przechodząc na Celestiamotherlode znajdziesz doskonały model stworzony przez Jestr'a: Myślę, że szczegółowość modelu pokazana na powyższej grafice nie wymaga komentarza.
No dobra, a co z tymi, którym nie wystarczają animki? Dla tych też się coś znajdzie. Na stronie http://hubblesite.org/the_telescope/hand-held_hubble/ będziesz mieć do wyboru trzy modele do wykonania, poczynając od najprostszego, opartego na rurach od PCV, kończąc zaś na modelu z odwzorowanym wnętrzem teleskopu:Będziesz miał również możliwość pochwalenia się swoim dziełem przez wysłanie jego zdjęcia, które zostanie następnie opublikowane w do tego celu przeznaczonej galerii:

środa, 23 kwietnia 2008

Delta Glider IV.doc

Delta Glider IV, która jest obecna na większości grafik poświęconych Orbiterowi na tym blogu to chyba jedno z najbardziej udanych rozszerzeń do Orbitera. Została ona stworzona przez Daniela Polli i można ją pobrać klikając tutaj. Lubię ten statek głównie dlatego, że zawiera z jednej strony symulację wszystkich istotnych dla lotu w kosmos systemów, z drugiej zaś strony jest to dodatek przyjazny dla "newbies", chociażby takich jak ja. Dzieje się tak głównie dzięki programom autopilotów, których jest aż 12. By nie przedłużać tego posta, poniżej zamieszczam link do tłumaczenia dokumentacji towarzyszącej temu dodatkowi.
Dokumentacja do DG IV: tutaj.
Czeklisty: tutaj [zip]
Uruchomiłem właśnie Orbitera, by się przekonać gdzie przerwałem symulację (scenariusz: mtblanc.scn):Na wschodzie widać jedne z najbardziej znanych kraterów uderzeniowych w Europie: Nordlinger Ries i Steinheimer Becken. Pod Deltą rozpościerają się Alpy, co na World Windzie wygląda tak: Jeżeli masz World Winda, kliknij tutaj

wtorek, 22 kwietnia 2008

By mapkom stało się zadość - Księżyc

Skoro już mamy gwiazdozbiory i mapę ziemi, wypada znaleźć Księżyc. Przejrzałem w tym celu forum astro4you. I proszę, jest wątek Mapki. A w nim:
Widoczna strona Księżyca: Strona niewidoczna też jest:Mamy też link do bardzo dokładnej mapy znajdującej się na serwerze Lunar and Planetary Institute,będącej częścią całego zestawu map.
Kolejna mapka, tym razem znaleziona 30 kwietnia, znajduje się na stronie SkyandTelescope.com w pdf'e Getting started in astronomy:Earth and Moon viewer - narzędzie umożliwiające m. in. wyświetlanie widoku Księżyca z różnych miejsc i o różnym czasie. Widok można skalować:

"Star Deck" - Gwiezdna talia

Zdjęcie powyżej pochodzi z artykułu Introducing "Star Deck":It's All in the Cards i przedstawia dzieciaki grające talią kart "Star Deck".
O kartach dowiedziałem się przeglądając forum astro4you. Ludzie z tego forum wykonali kawał dobrej roboty tworząc polską wersję kart oraz tworząc opisy do części z nich. Każda z kart skonstruowana jest według następującego schematu:Cała talia zawiera 52 karty, odpowiadające najlepiej widocznym w północnych szerokościach geograficznych gwiazdozbiorom.
Poniżej zamieszczam linki prowadzące do stron związanych tematycznie z gwiezdną talią:
GWIEZDNA TALIA - wątek z forum astro4you poświęcony gwiezdnej talii. Zawiera opisy 17 kart. Z tego wątku dowiedziałem się o całym pomyśle.
Gwiezdna Talia - wątek do dyskusji - o ile w poprzednim wątku znalazły się opisy kart, to tutaj można znaleźć dyskusję na temat całego projektu.
Wakacyjna Szkoła Astronomii - galeria zawierająca polską wersję gwiezdnej talii. Zawiera grafiki z wszystkimi kartami. Strona jest dostępna dla zarejestrowanych użytkowników forum astro4you. Rejestracja jest typowa, a więc prosta. Tutaj link.
Small Wanders PL - temat właściwie na oddzielny post. Jest to zbiór tłumaczeń świetnych artykułów Toma Trusack'a poświęconych gwiazdozbiorom a przetłumaczonych przez Marcina Siudzinskiego. Oryginalne teksty można znaleźć tutaj.
Introducing "Star Deck":It's All in the Cards - wspomniany wcześniej artykuł z magazynu Sky and telescope autorstwa twórcy talii, Michael'a Shepard'a . Artykuł zawiera m.in. pomysły na gry przy pomocy "Star Deck"
Star Deck Uses - strona autora kart poświęcona ich użyciu. Można z niej pobrać archiwum zip zawierające karty, oraz przewodnik po konstelacjach.

poniedziałek, 21 kwietnia 2008

Nie tylko ISS

Dzięki Flying Singerowi dowiedziałem się o istnieniu eksperymentalnych modułów Genesis I i II. Grafika poniżej przedstawia jeden z nich:
Źródło: http://satellite.ehabich.info/genesis.html
Genesis to eksperymentalne moduły stacji orbitalnej należące do firmy Bigelow Aerospace. Jest to prywatne przedsiębiorstwo założone przez Roberta Bigelowa, właściciela sieci hoteli Budget Suites of America. Konstrukcja obu modułów opiera się na opracowanej przez NASA technologii Transhab. Technologia ta ma umożliwić konstrukcję nadmuchiwanych na orbicie modułów stacji kosmicznych. Ma to zaoszczędzić między innymi miejsce potrzebne w ładowni przy transporcie na orbitę. Orbitalny lot obu modułów służy aktualnie głównie testom technologii zastosowanych przy ich konstrukcji. Nie będę się tutaj nad nimi rozwodził, informacje można znaleźć w Wikipedii: Genesis I, Genesis II, angielska Wikipedia. Zamieszczam za to parę ciekawostek:
Zdjęcie poniżej zostało wykonane w ramach programu Fly Your Stuff:W ramach tego projektu można było wykupić umieszczenie na pokładzie Genesis 2 zdjęcia lub jakiegoś małego przedmiotu. Aktualnie przedmioty te lewitują wewnątrz stacji. Planowane jest wykonanie zdjęcia każdego z nich. Stronę z już wykonanymi fotografiami można znaleźć tutaj.
Jednym z elementów wyposażenia Genesis II jest zewnętrzny projektor, umożliwiający wyświetlanie obrazów na poszyciu stacji:Pozostałe zdjęcia można obejrzeć tutaj.
Tutaj z kolei mamy załogę Genesis II:Są to przedstawiciele gatunków: Hadogenes troglodytes, Pogonomyrmex barbatus, Gromphadorhina portentosa. Dzięki zautomatyzowanemu bioboksowi mają się dobrze;)
Jeżeli interesuje cię aktualne położenie modułów Genesis I i II to kliknij przycisk odśwież.
Zaktualizują się wówczas poniższe grafiki:


Pobrałem je ze strony: http://satellite.ehabich.info/genesis.html I jeszcze na koniec to: Przeszukując Orbit hangar nie udało mi się znaleźć dodatku zawierającego Genesis. Udało mi się natomiast znaleźć nadmuchiwany moduł ratunkowy. Autorem tego dodatku jest Space Snoopy, zaś pobrać go można stąd.

Lew z Heweliusza Nemea z World Winda

Nawiązując jeszcze do posta Doroty o Lwie, ciekawy dodatek do Celestii można znaleźć tutaj. Zawiera on część z rycin przedstawiających gwiazdozbiory a opublikowanych w dziele Jana Heweliusza Uranografia. Zainstalowanie tego dodatku pozwala na uzyskanie widoków takich jak ten:Z kolei na World Wind'zie udało mi się znaleźć Nemeę:Nemea (wymaga zainstalowanego World Winda): tutaj

niedziela, 20 kwietnia 2008

Ku pamięci - dinozaury i nie tylko

W Polsce mamy cztery miejsca do zwiedzenia dla miłośników tych wielkich gadów:


Uniwersytet Dzieci - Zajęcia Uniwersytetu Dzieci odbywają się w Krakowie, przeznaczone są dla dzieci, które rozpoczęły naukę w szkole podstawowej, są ciekawe świata i mają zapał do zdobywania wiedzy. Mały uczestnik w wieku od 7 do 12 lat może byś słuchaczem Uczelni. Zajęcia odbywają się w soboty. By uczęszczać na wykłady pierwsze należy się zarejestrować w danym roku akademickim. Niestety liczba miejsc jest ograniczona do 300 osób. Jednorazowa wpłata za cały semestr (5 wykładów i 3-5 warsztatów) wynosi 100 zł. Płatność za pojedyncze zajęcia wynosi 10 zł.Zajęcia trwają od 45 do 90 minut. Wykłady Uniwersytetu Dzieci odbywają się w pomieszczeniach wyższych uczelni. Zajęcia interaktywne mogą odbywać się w różnych miejscach: w salach seminaryjnych, muzeach, zabytkach Krakowa itd. Wykładowcy Uniwersytetu Dzieci to pracownicy naukowi, badacze i dydaktycy, którzy na co dzień uczą studentów i prowadzą badania naukowe. Gościnnie wykłady prowadzą osoby reprezentujące muzea, ogrody zoologiczne i botaniczne, firmy badawcze i zajmujące się nowymi technologiami.

sobota, 19 kwietnia 2008

Mity sięgają gwiazd. Lew nemejski.

Wiosną, patrząc na południe, mniej więcej w połowie wysokości nieba można znaleźć gwiazdozbiór Lwa. Majestatyczny Lew, jeden z piękniejszych gwiazdozbiorów nieba północnego, swe pochodzenie zawdzięcza greckiemu mitowi o lwie nemejskim. Nemea to historyczna kraina na Półwyspie Peloponeskim.

mapa pochodzi ze strony: www.nemea.org

W tamtejszych górach żył straszliwy lew. Zabicie groźnego lwa było prawie niemożliwe, albowiem miał on sierść z kamienia i metalu. Zwykli śmiertelnicy nie zdołali zgładzić bestii. Dopiero dzielny Herakles, wykonując polecenie króla Eurysteusa, zdołał go pokonać. Potwora nie imały się żadne strzały , ani ostrze miecza Heraklesa. Mityczny bohater zrozumiał, że żadną bronią go nie pokona. Heros chwycił bestię za gardło i po długiej walce udusił. Zdjął z lwa skórę i zrobił z niej sobie zbroję, a głowę chronił mu łeb bestii. W uznaniu zasług Heraklesa bogowie umieścili pokonanego lwa na niebie, aby każdemu kto na niego spojrzy, przypominał bohaterski czyn herosa.

Zodiakalny Lew zajmuje na niebie obszar ok. 950 stopni kwadratowych. Świeci w nim prawie 70 gwiazd widocznych nieuzbrojonym okiem. W gwiazdozbiorze tym łatwo rozpoznać sylwetkę lwa. Najjaśniejsza gwiazda to Regulus, która reprezentuje serce lwa.

AGC navigation stars

Scenariusz: agcnavigationstars.scnNa rysunku powyżej widać gwiazdozbiór lwa przy włączonej opcji Apollo AGC navigation stars. AGC to skrót oznaczający Apollo Guidance Computer. Komputer ten pomagał w nawigacji w trakcie misji Apollo. Nawigacja ta była prowadzona między innymi w oparciu o odczyty pozycji statku względem 3 z 45 gwiazd.
To właśnie ta grupa zostaje oznaczona etykietami w momencie, gdy włączymy opcję AGC navigation stars. Ciekawe teksty na ten temat znalazłem na blogach http://apollotribute.blogspot.com/ oraz http://apollotribute2.blogspot.com/. Zawierają one między innymi reprodukcje kart z rysunkami gwiazdozbiorów używanych przez załogi Apollo. Skoro już jestem przy nawigacji, Orbiter potrafi wyświetlić również lokalizację elementów powierzchni Księżyca które służyły jako punkty nawigacyjne dla załóg Apollo:By je wyświetlić przywołujemy klawiszem F4 okienko Main, następnie Visual helpers, potem Surface config. Otwiera się okienko Confugure surface makers, gdzie z listy wybieramy Moon oraz Apollo Navigation Landmarks.

piątek, 18 kwietnia 2008

Praesepe

Orbiter nie umie wyświetlać obiektów Messiera, potrafi jednak pokazać ich lokalizację. By tego dokonać należy z okienka Main wybrać Visual helpers, następnie Celestial Config i wskazać na liście Messier objects. Zdjęcie powyżej pochodzi ze scenariusza praesepe.scn. Przedstawia ono koniunkcję Księżyca i Praesepe, która jest oznaczona czerwonym kółkiem z napisem M44. W tym czasie znajdowałem się nad Wyżyną Kolorado:
Jeżeli chcesz się jej bliżej przyjrzeć i masz zainstalowanego World Winda, kliknij tutaj. Postaraj się znaleźć Wielki Kanion oraz Krater Barringera. Dla posiadaczy World Winda podpowiedzi tutaj.

Sark zaliczony.

Wyspa Sark o której pisałem wcześniej, była jednym z celów symulacji w trakcie której fotografowaliśmy sektor F2. Została ona przez nas namierzona w szóstej minucie symulacji (scenariusz: sark.scn): Poniżej zamieszczam zbliżenie uzyskane przy pomocy World Winda. Sark to ta wyspa w prawym dolnym narożniku.
Jeżeli masz zainstalowanego World Winda, to możesz przyjrzeć się wysepce z bliska klikając: tutaj lub tutaj. Wysepka Sark nie była jedynym celem tej misji. Pozostałe zdjęcia znajdziesz w tym albumie.

czwartek, 17 kwietnia 2008

World Wind 1.4

Odwiedziłem stronę programu World Wind: http://worldwind.arc.nasa.gov/
Jest to program typu wirtualny globus, umożliwiający uzyskiwanie widoków Ziemi (i nie tylko) takich jak te:
Do tej pory używałem wersji 1.3.5 tego programu. Od przeszło roku jest dostępna wersja 1.4. Użyteczną cechą tego narzędzia jest mechanizm hiperłączy. Działa to tak, że jeśli chcemy zapamiętać bieżące ustawienie widoku programu, to możemy wyeksportować hiperłącze do dokumentu lub strony WWW. Jeżeli potem klikniemy taki link, to uruchomi się World Wind z takim widokiem, jaki został zapamiętany.
Poniższa tabela koresponduje z mapą widoczną powyżej. Tabelę tą będę uzupełniał stopniowo o hiperłącza, których kliknięcie będzie uruchamiało World Winda z widokiem na Ziemię z punktu znajdującego się dokładnie nad środkiem danego sektora.
Aby kliknięcie w hiperłącza zapisane w poniższej tabeli zadziałało, należy mieć zainstalowany na komputerze program World Wind.


A

B

C

D

E

F

G

H

I

J

K

L

1

A1

B1

C1

D1

E1

F1

G1

H1

I1

J1

K1

L1

2

A2

B2

C2

D2

E2

F2

G2

H2

I2

J2

K2

L2

3

A3

B3

C3

D3

E3

F3

G3

H3

I3

J3

K3

L3

4

A4

B4

C4

D4

E4

F4

G4

H4

I4

J4

K4

L4

5

A5

B5

C5

D5

E5

F5

G5

H5

I5

J5

K5

L5

6

A6

B6

C6

D6

E6

F6

G6

H6

I6

J6

K6

L6


Album z grafikami: tutaj.

środa, 16 kwietnia 2008

Sark

Na stronie głównej Wikipedii w aktualnościach znalazłem następujący tekst: " Tajna Rada Wielkiej Brytanii zaakceptowała zmiany prawa prowadzące do wprowadzenia demokracji i likwidacji ostatniego w Europie systemu feudalnego na wyspie Sark." Zabrzmiało to cokolwiek dziwnie. Obok grafika ślicznej wyspy:Podążając śladami linków dowiedziałem się dalej że:
  • Sark należy do archipelagu Wysp Normandzkich:
  • Na Sarku mieszka ok. 610 osób, wyspa zaś liczy 5.5km kwadratowego.
  • Na Sarku zachowało się wiele przykładów średniowiecznego prawa. Jednym z najbardziej znanych jest prawo męża do wychłostania żony, pod warunkiem, że użyty do tego kij nie będzie grubszy od małego palca u ręki osoby bijącej (polska Wikipedia).
  • Sark zamieszkują metodyści i anglikanie
  • Sark w roku 1991 został najechany przez bezrobotnego fizyka nuklearnego z Francji wyposażonego w broń palną. Został on obezwładniony przez siły policyjne Sarku (1 policjant na niepełnym etacie)
  • na Sarku obowiązuje zakaz używania samochodów (angielska Wikipedia)
Jeszcze rzut oka, gdzie zakończyłem ostatnią symulację:
Widzę, że Sark będzie po drodze. Zatem zarchiwizować scenariusz: sark.scn oraz kartę do notatek.